در این بخش که شامل دو قسمت سازشناسی و ارکستراسیون است، این دو مبحث به زبان ساده توضیح داده شده اند. در هر بخش ویژگی ها و کارکرد های هر ساز توضیح داده شده است. همچنین نحوه بکارگیری آن ها در ارکستر شرح داده شده است.
توضیحاتی مختصر درباره سازشناسی
سازشناسی علم بررسی و شناخت ویژگی های سازهای موسیقی است. در علم سازشناسی مباحثی همچون شناخت ساختمان ساز، شیوه ی صدادهی ساز، محدوده صوتی ساز، دسته بندی ساز، محدودیت ها، ترکیب پذیری صدای ساز و … مورد بررسی قرار می گیرند. علم سازشناسی از اوایل دوره بارک مورد توجه قرار گرفت. چرا که در این دوره کم کم موسیقی آوازی جای خود را به موسیقی سازی داد. تکمیل سازها تا انتهای دوره کلاسیک ادامه یافت و به مرور به شکل امروزی رسید.
توضیحاتی مختصر درباره ارکستراسیون (سازبندی)
ارکستراسیون علم شناخت ارکسترها (گروه های سازها) و چگونگی تنظیم قطعات برای آن ها است. به عبارتی ارکستراسیون علم بکارگیری سازها در گروه نوازی ها است که دانستن آن هم برای آهنگسازان و هم رهبران ارکستر و همچنین نوازندگان و موسیقیدانان ضروری است. هر ساز موسیقی، ویژگی های متعددی دارد. یکی از مهم ترین این ویژگی ها، رنگ صوتی یا تمبر ساز است. در ارکستراسیون، آنچه بیش از همه اهمیت دارد، چگونگی رنگ آمیزی موسیقی از طریق رنگ های صوتی سازهاست.
در این بخش، سازها را در دسته بندی های ویژه آن ها خواهید آموخت و سپس در ادامه با ارکستراسیون آشنا خواهید شد. بخش مورد نظرتان را انتخاب کنید.
سازشناسی جهانی:
1. سازهای زهی
3. سازهای بادی برنجی
4. سازهای کوبه ای
5. سایر سازهای جهانی
سازشناسی ایرانی:
1. سازهای ملی
2. سازهای محلی
ارکستراسیون
4. نحوه استفاده از سازها در ارکستر
ببینید >>>>>>>> آشنایی اولیه با سمفونی در یک دقیقه